Եկել եմ… Եկել եմ, որ պատմեմ, թե ինչն է փոթորկել մտքերս ու անդորրս, որ կիսեմ քեզ հետ այն ամենը , որ ունեմ հոգուս թերթիկների արանքում խնամքով դասավորած: Հիշողություններ, որոնք նմանվում են դեռ մանուկ հասակում գրքի էջերում թաքցրած, չորացած ծաղիկներին ու թիթեռներին. ինչքաաան գույներ կային նրանցում զետեղված: .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Archive for the ‘literature’ Category
Եկել եմ… Եկել եմ, որ պատմեմ, թե ինչն է փոթորկել մտքերս ու անդորրս…
Posted by norkhosq.net on Mai 7th, 2020
Posted in 
Bloody News From My Friend
Posted by norkhosq.net on Mai 6th, 2020
Vahe H Apelian – 30 04 2020 ”Bloody News From My Friend”, “Կարմիր Լուրեր Բարեկամէս (1)” (Garmir Lourer Paregames) is the title of one of Siamanto’s books. It was a fairly well known book title in my days attending Armenian School in Beirut. But, I often wondered why Siamanto gave the book such an odd [...]
Մեկ-մեկ մտածում եմ, թե ինչի՞ համար է գրականությունը, ինչու՞ այն կա: Գուցե պարապ վախտի խաղալի՞ք է…
Posted by norkhosq.net on Mai 5th, 2020
ԳԻՐՔ ԸՆԹԵՐՑԵԼԸ «ԴԶՈՂ» Է Մեկ-մեկ մտածում եմ, թե ինչի՞ համար է գրականությունը, ինչու՞ այն կա: Գուցե պարապ վախտի խաղալի՞ք է, երևի թե չէ, մտքի ու զգացմունքի գերթանձրացու՞մ, դարձյալ չէ, աշխարհաճանաչողական գործի՞ք, դե չէ՛ էլի, չէ: Բա ի՞նչ է ուրեմն, տակն ի՞նչ մնաց, որ չասացի: Երաշտությու՞ն է, նկարչությու՞ն է, գուցե սեփական վերջավորության գիտակցումին անհաղորդ անհատ մարդու [...]
Ես չեմ սիրում միջակության այդ կերպարը
Posted by norkhosq.net on Mai 3rd, 2020
Ես չեմ սիրում միջակության այդ կերպարը, Միջակ մարդը ո՞վ է դարիս, Եվ կամ միջակ այդ կերպարին Գլխավոր դեր ո՞վ է տալիս։ Պետք է լինել միշտ գագաթին, Բայց ո՛չ երբեք վերից նայող, Պետք է հասնել անհուններին` Հենվելով քո լայն թևերին։ .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Հորս փոխանցեք միայն, քնելուց առաջ մորս ոտքերին մի տաք շալ գցի, մորս ոտքերը հանկարծ չսառչի…
Posted by norkhosq.net on Mai 2nd, 2020
Եթե ես զոհվեմ, հիշեցրեք մորս, որ ես պատերազմ էի գնացել, կռվում էի գիտակցելով` ում հետ ու ինչի համար, թող իր Աստծուց չխռովի ու չանիծի թշնամու մոր արգանդը: Բացատրեք նրան, որ պատերազմը բակի կռիվ չէ տղաների հետ, որ իրար մի լավ ծեծեինք ու ողջ մնաինք: .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
ԿԱԿԱՉԸ
Posted by norkhosq.net on April 30th, 2020
Մի վայրի կակաչ Լեռան զով կրծքին Ճոճվում էր կրակ Թիկնոցը հագին. Հազար երանի Նրա ալ երգին: …Բայց ձևացնում էր Ճիգերով վերջին Թե լույսն իրեն թագ , Արևն հովանոց, Եվ անհաղորդ է Բնության վերքին, .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Թուլացող մեր նյարդերի ժամին, որ գիշեր է կոչվում
Posted by norkhosq.net on April 28th, 2020
Գրականությունը կյանքի գեղարվեստական վավերացումն է՝ կենդանի այնքան, որքան անկեղծ է գրողը։ Առաջին դեմքով «անկեղծանալը» բոլորի առաջ մերկանալու պես մի բան է, բայց հենց այդ մերկացումն է, որ թույլ է տալիս հպվել պոեզիային։ Ու որքան էլ, հեղինակն իրեն գրող չի համարում, այնուամենայնիվ կյանքն հաճախ է վավերագրում պոեզիայի լեզվով։ Վանդակներդ պիտի շոկոլադե լինեն Որ հալեցնեմ կաթ-կաթ, [...]
Հայերեն գրքերի անցյալը և ապագան
Posted by norkhosq.net on April 28th, 2020
Դա շաբաթներ առաջ էր, ընկերոջս՝ Րաֆֆի Դավթյանի հետ կանգնած էինք Բեռլինահայ Համայնքի՝ Հայ Տան սրահում տեղադրված՝ գրադարանի առջև, որտեղ խնամքով ղասավորված են հայության և հայկականության վերաբերյալ գերմաներեն լեզվով գրքեր։ Պարզվեց, որ այդ պահին, մեզ երկուսիս նույն հարցն էր մտահոգում, ի՞նչ է լինելու հայ գրքի գալիք օրը սփյուռքում, դատելով մեր համայնքի գրքերի օրինակից, դրանք մատնվելու են [...]
Ու նոր հասկացա, թե ինչու եմ ես Արտասվել ուզում մենակ և` անտես…
Posted by norkhosq.net on April 25th, 2020
Ու չեմ հասկանում, թե ինչու՞ եմ ես Արտասվել ուզում այսօր և` այսպես… Գուցե վերքերս բացվել են խորքից, Գուցե հետքերս կորել են ցմահ, Գուցե կարոտս խեղդում է նորից, Գուցե և սերս դարձել է անմահ: .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Կի՛ն, աչքերիցդ հոսող փրփուրները կարմիր՝ քո ցավ երկնքի անձրևներն են կաթ
Posted by norkhosq.net on April 19th, 2020
Կի՛ն, աչքերիցդ հոսող փրփուրները կարմիր՝ քո ցավ երկնքի անձրևներն են կաթ, վարսերդ մոխիր, այրվող թերթերն են՝ կարոտ նամակիդ, իսկ կապույտները մարմնիդ կարկատված, .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Գիտեմ, գիտե՞ս…
Posted by norkhosq.net on April 18th, 2020
Գիտեմ,գիտե՞ս. Լացը հացով լուռ փաթաթել Կուլ տալ գիտեմ, Չբողոքե՜լ, չդժգոհե՜լ, Եվ ուրիշի ցավով ցավել, Բայց ուրիշի լավին երբեք Չնախանձել գիտեմ նաև։ .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Ճերմակ մարմինն իմ դարձրեցիք հող…
Posted by norkhosq.net on April 16th, 2020
Ճերմակ մարմինն իմ դարձրեցիք հող և ցավ ներկեցիք շուրթերին նրա և ես ատեցի համը համբույրի, ինձ մեղադրեցիք՝ սիրել չգիտի։ Ձեր կեղծ երկնքից ցավաջուր կաթաց կոպերիս վրա, բեռ,ծանրությունից հավերժ խաչվեցին թարթիչներս սև, ես դադարեցի երկնքին նայել, դուք ինձ ծաղրեցիք՝ անաչք ու կույր է։ .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Իմ գիշերները…
Posted by norkhosq.net on April 15th, 2020
Իմ գիշերները խռով են հիմա՝ կարոտ են լալիս որբ տանիքներին, այն փողոցներին ուր ձայներ չկան և գորշ ու մռայլ անտեր մայթերին: Իմ գիշերները մերկ ու սիրասպան, Ճերմակ երկնքից արև են մուրում, Կարոտով ներկում ետդարձի ճամփան, Որբ տանիքներին ժպիտ նկարում: .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Գիշերային հեքիաթ
Posted by norkhosq.net on April 5th, 2020
Գիշեր էր` բազմախորհուրդ ու դյութիչ։ Երկինքը պարզ էր, անբասիր ու հստակ, միայն տեղ֊տեղ մեղմասահ լողում էին ամպի ծվեններ, որոնք հեռվից նշմարվող առագաստանավերի նման թափառում էին երկնքի անծիր օվկիանոսում` կարծես որոնելով հույսի լուսատու փարոսը։ Երկնքում շողշողում էին աստղերը` երազկոտ ու խոհուն , և թվում էր` մի մոգական ձեռք բազմահազար ադամանդներ էր շաղ տվել երկնային անեզր գորգի [...]
Երբ նայում եմ խոր աչքերիդ
Posted by norkhosq.net on April 4th, 2020
Անուրջներից բույրն է կաթում Հրաշագեղ վայելքներիդ, Ցողվում տաքուկ սրտիս վրա, Երբ նայում եմ խոր աչքերիդ։ Ու մղվելով սուզվում եմ ես Հմայքի մեջ քո եզակի, Այդ խորքերում դու լավ գիտես. Որքան կարոտ կա բերկրանքի։ .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Արի, առավոտյան ցողի նման, եթե անգամ կդադարեմ մի օր կանչել
Posted by norkhosq.net on März 29th, 2020
Արի, անձրևի հետ, կաթիլի հետ, առավոտյան։ Արի, երբ կպոկվի ծառի ճյուղից նրա վերջին հույսը կյանքի։ .fb_iframe_widget_fluid_desktop iframe { width: 320px !important; }
Տխրաթաթավ մի լռություն…ու մթություն…
Posted by norkhosq.net on März 27th, 2020
Այսօր իմ պաշտելի թատրոնի միջազգային օրն է: Խոնարհումս մեր բեմի մեծագույն վարպետներին և, իհարկե, նրանց գործը շարունակողներին: Թատրոնը ուրիշ, շատ ուրիշ աշխարհ է ինձ համար` անկրկնելի, եզակի: Այն հոգեվիճակում, որին ինձ հասցնում է ստացված ներկայացումը, չեմ հայտնվում ուրիշ ոչ մի տեղ: Ես սիրում եմ քեզ, թատրոն: Եվ այս գործը գրել եմ տարիներ առաջ, հենց թատրոնի [...]
Berlin 
Yerevan 
Time in Los Angeles 
——Zabelle Boyajian——-By Khatchatur I. Pilikian
A.Spendiarian.O Rose
Alisia kirakosyan – "Zhamanaki vka"
Armine Abrahamyan / Violist / Composer
Encyclopedia of World art collection
HAMAYNQ
Hrant Dink Foundation
IN THE BEGINNING WAS ANI…
Mt. Ararat and a Severe Warning to Mankind 
Nelli Rumel (Նելլի Ռոմելյան)
Reseau Voltaire
Schahan Schanur Der Rückzug ohne Lied. Roman aus dem Armenischen Von Samvel Ovasapian – Hay Media Verlag
Shakespeare’s Black African Mis-tress?
United States Militarism in the Global Class Struggle
Vahé-Vahian – A Great Poet of Western Armenian Literature
VoltaireNet (Վոլտեր Ցանց)
«Այլընտրանք»հաղորդաշար
«Սփիւռք» Գիտաուսումնական Կենտրոն
Ազատ Խօսք
ԱԶԱՏ ՄԱԹՅԱՆ
ԱԿՈՒՆՔ
ԱՆԻ ՀԵՐՈՒՆԻ ՍԱՋՅԱՆ
Բանակն Անտեր է ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ
Թուրքիայի հարձակումը Հայաստանի վրա
ԽՈՐՀՈՒՐԴ ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑ
ՄԱՍԻՍ ՇԱԲԱԹԱԹԵՐԹ
Նվիրում եմ անմոռաց Ստեփան Շահումյանի անմահ հիշատակին Վ. Տ.
Ոչ եւս է Արամայիս Միրզախանյանը
Վարդանը չխոսեց: Վարդանը աստղ էր, մթության մեջ մի պահ ցոլաց, ու գնաց…
Վերջ տվեք ընդերքի թալանին
صدای تالشستان – Թալիշստանի ձայնը
“KHOJALU” IS A SPECULATIVE POLITICAL CAPITAL FOR OFFICIAL BAKU