Նվիրում եմ անմոռաց
Ստեփան Շահումյանի
անմահ հիշատակին
Վ. Տ.
Սիրտըդ, որպես վառ ատրուշան պահիր վառ,
Սիրտըդ հրկեզ, մթնում դաժան, պահիր վառ:
Սիրտըդ խանդոտ, հրաբորբոք, պահիր վառ,
Խինդդ տենդոտ, սերըդ վահան, պահիր վառ:
Չար աշխարհի խավարի դեմ պահիր վառ,
Որպես դրոշ արնանըման, պահիր վառ:
Հեռվում անտուն, եղիր խնդուն, պահիր վառ,
Սիրտըդ բորբոք – վարդըդ վառման պահիր վառ:
Որպես խարույկ ելնող վկա, պահիր վառ,
Արևի պես սիրտըդ վառման պահիր վառ…
(1919)