Ծանր հյուսքերդ բեռից արձակիր,
կարիր ուսերիդ կարոտ քնքշության,
շուրթերդ ներկիր թունդ գինով կարմիր,
թող այդ ճամփեքը որբ կիսատության:

Թքիր ճակատին էս մրոտ կյանքի,
դարձիր գիշերվան կին ու բախտակից
և մի հավատա երկնի կապույտին,
ըմպիր ճախրանքի ոսկե գավաթից:

Քանդիր ճերմակը մարմնիդ կարկատած,
սատանայի հետ անկողին կիսիր
և բախտի հերն էլ էնտեղ անիծած
արբունքի բույրով մարմինդ օծիր:

 

Անի Հերունի Սաջյան


Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert