According to reliable sources, the goal of the war against Artsakh (former Nagorno-Karabakh Republic) was the following.Azerbaijan had to carry out a blitzkrieg to completely occupy Artsakh in a few days.
At the same time, certain forces in Armenia should have to support it, suspending for some time the process of sending volunteers to the front, sending weapons and ammunition, rejecting the proposed options for resolving the conflict, and rejecting the involvment of Russian armed forces in resolving the conflict.After the complete capitulation, the Artsakh issue would be completely closed. Then it was planned to carry out a propaganda attack, to blame Russia for the defeat, to provoke anti-Russian sentiments, as a result to decide to withdraw the Russian military base from Armenia, to terminate the CSTO membership, to immediately change Armenia’s foreign policy towards NATO.After that, the United States and Great Britain would take full control of the South Caucasus and could start the construction of the Great Turan without major obstacles and implement large oil and gas projects.However, due to the courage of the Armenian officers and soldiers, the war was extended to one and a half months. During that time, the treacherous orders of the highest authorities, the insults of the Artsakh officers and generals in strange circumstances became so obvious that many experts-thinking people are convinced that a systemic betrayal had taken place.
That is not the betrayal of 1-2 people, but the betrayal of a whole group of people with a preliminary agreement.What group of Armenians was interested in handing over Artsakh and changing Armenia’s foreign policy towards NATO?Political scientist Sergey Kurghinyan claimed that Erdogan, Aliyev and Pashinyan were directed by Chief of the British Secret Intelligence Service MI6 Richard Moore. However, all those who have a good understanding of Pashinyan’s inner essence, the average scale of his personality, will immediately notice that he is left out of the list of the above-mentioned three persons. Pashinyan is too small figure to be directly guided by the British MI6 Chief Richard Moore.Nikol Pashinyan is not independent and not competent politician and he must be constantly prompted to do something. And Moore would hardly call him five times a day to tell him what to do.
Nikol Pashinyan needs a serious, intellectual and experienced curator. And if that curator constantly directs Nikol, the head of MI6 will no longer need to have direct contact with Pashinyan. Especially since Nikol Pashinyan could not understand correctly what Moore was ordering him, he would have taken the wrong steps. It is more logical for Moore to keep in touch with Pashinyan’s experienced mentor. And in that case, it turns out that this curator would be the person who would carry out the tasks set by the head of British foreign intelligence in real time.Who in Armenia can be such a big figure to be guided by MI6 leader Richard Moore? Looking at the whole staff of the Armenian Government, one can see that there is only one such person. That is President of Armenia Armen Sargsyan.Let’s consider some interesting episodes of Armen Sargsyan’s biography.
• Armen Sargsyan was born in 1953 in Yerevan. After his father’s death, he was brought up by world-famous Soviet Armenian spy Gevorg Vardanyan (this is a very important fact).
• In 1981 he became a candidate of physical and mathematical sciences.
• In 1984 he was invited to Cambridge University, which was quite strange for the Soviet era.
• 1984-1985 He taught at the University of Cambridge in Britain.
• 1985-1992 He taught at YSU Faculty of Theoretical Physics.In 1992-1993 He was the Ambassador of Armenia to Great Britain.
• 1993-1994 He was the Ambassador of Armenia to the European Union.
• 1995-1996 He was the Ambassador of Armenia to the Kingdom of Belgium, headed the European Catholic Community of Armenia, was the Ambassador of Armenia to the Vatican, was the Ambassador of Armenia to Luxembourg.
• 1996-1997 He was the Prime Minister of Armenia.
• 1998-2000 He was the Ambassador of Armenia to Great Britain.
• 2013 (for several months) was a member of the Board of Directors of Lydian International (Amulsar’s gold mine operator).
• On April 9 of 2018, Armen Sargsyan held the post of the President of the Republic of Armenia.And now let’s analyze this information. An experienced counterintelligence officer would consider the following.Young Armen Sargsyan, communicating with a famous spy, listening to his stories, learned many interesting things about the secrets and methods of intelligence, but, unfortunately, he did not take the high moral qualities of Gevorg Vardanyan.During his time in Cambridge in 1984-1985 (or perhaps earlier), Armen Sargsyan began cooperating with the British MI6 intelligence service. That is, from the beginning of Gorbachev’s reconstruction program, he was sent to the USSR, where he did his non-stop work at the Faculty of Theoretical Physics until 1992, that is, until the “collapse” of the USSR. It is a perfect disguise, it could not be found better.
Moreover, in 1992, the lecturer was suddenly appointed ambassador, not in for exmaple Zanzibar, but immediately in Great Britain. It is clear that it happened as a result of some merit he had, but not for Armenia, but for Great Britain. And what he had towards Great Britain? Probably, he had his contribution in the “collapse” of the USSR. And what started the chaos in the USSR from? Chaos began with the rise of nationalist movements, the emergence of conflicts between peoples, republics and regions, as a result of which the USSR began to crack from within.
The first in that series of clashes was the Armenian-Azerbaijani conflict, the massacres of Armenians in Sumgait on February 27-29. In September 1988, armed clashes broke out between Armenians and Azeris, which turned into a long-running conflict.
Maybe Armen Sargsyan was one of the “patriots” sent from abroad, who provoked in every way to make the clashes more acute. And there is no doubt that there were such provocateurs sent by the Azerbaijani side, who provoked extremist moods, carried out the massacres of Armenians. In other words, the MI6 British intelligence officers sent from abroad to provoke targeted clashes.Thus, in all probability, the President of the Republic of Armenia Armen Sargsyan has been an employee of MI6 British Secret Service since 1984 and has a great work experience. He has intellectual, analytical qualities, loyally serves the Queen of Great Britain, behind whose shoulders there are many geopolitical operations carried out for the benefit of Great Britain.
Some claim that it is even considered as a pearl within the British crown. He is a member of the British Masonic lodge and has close relations with people such as Henry Kissinger and Prince Charles.And so, the operation to take Armenia to NATO is led by a highly experienced British secret service employee, RA President Armen Sargsyan. It is noteworthy that in 1996-1997, when he was prime minister, he tried to return Artsakh to Azerbaijan so that Armenia could later join NATO.
Against that background, he even had a sharp conflict with Vazgen Sargsyan, who slapped him hard. Today Armen Sargsyan is making his second attempt. By the way, according to some information, Armen Sargsyan is a co-owner of some Azerbaijani oil fields. So he is personally interested in implementing British projects in the region.In the first stage, Armenia’s position in the CSTO was weakened, relations with Russia and Iran were damaged, and the Union of Yerkrapah Volunteers was taken under control. In the second stage, the peace talks entered a deadlock, and Nikol Pashinyan provoked a war with his statements. The third stage was carried out during the military operations, the culmination of which was the surrender of Shushi.But since the hostilities lasted for several weeks, it allowed Vladimir Putin to find an optimal solution to the situation, using pressure on the conflicting parties to insist on the signing of an agreement and the entry of Russian peacekeepers. As a result, the plan to take Armenia to NATO failed. And this is due to the Armenian soldiers and officers and the talent of Vladimir Putin.It turns out that President Armen Sargsyan, his accomplices in Armenia, are the people who knowing in advance that a surrender of lands of Artsakh was planned before and sent thousands of Armenian soldiers to the death. Armenians will never forgive it.
So far, the whole torrent of accusations is directed at Nikol Pashinyan, but Armen Sargsyan’s name is heard more often. The truth is gradually coming to the surface.We should not be surprised if it suddenly turns out that the weapons that came to Armenia from Russia were sold to Turkey, and the money from the Diaspora went to the accounts under the control of Armen Sargsyan. The anger of people will grow and it will soon become clear that this operation was the biggest failure of Armen Sargsyan’s life.The people with label of traitors on the fronts will not be able to rule the country, no propaganda machine will be able to remove that stigma from them. And very soon the geopolitical owners of those people will understand that these people have become a burden for them and huge resources will be required to “cleanse” those people.The conflict with the people will turn into the fact that ordinary people will begin to understand more and more clearly that the gang of traitors is supported not only by the authorities, but also by the special services of powerful powers. And when it becomes clear that the United States and Great Britain are behind those traitors, people will finally turn their backs on them. So, the traitors will not be able to stay in power for a long time, but they will not be allowed left in Armenia either, because in that case they will be prosecuted and who knows what they will say. And this is not at all beneficial for the owners of the traitors. But where can traitors escape? Wherever they go, there will always be Armenians, for whom they will forever remain as traitors.
https://www.facebook.com/ArmGeoNews/
ԱՐՑԱԽԸ ՄԻՏՈՒՄՆԱՎՈՐ ԱՄԲՈՂՋՈՒԹՅԱՄԲ ՀԱՆՁՆԵԼՈՒ ԾՐԱԳԻՐԸ ԲԱՑԱՀԱՅՏՎԱԾ Է
Հավաստի աղբյուրների համաձայն Արցախի դեմ պատերազմի նպատակը հետևյալն էր։Ադրբեջանը պետք է իրականացներ բլիցկրիգ և մի քանի օրում ամբողջությամբ գրավեր Արցախը։ Ընդ որում, որոշակի ուժեր Հայաստանում պետք է դրան աջակցեին՝ որոշ ժամանակով կասեցնելով դեպի ռազմաճակատ կամավորների, զենք և զինամթերքի ուղարկելու գործընթացը, հրաժարվելով հակամարտության լուծման առաջարկվող տարբերակներից և Ռուսաստանի զինված ուժերի ներգրավումից հակամարտության լուծման մեջ։ Ամբողջական կապիտուլյացիայից հետո Արցախի հարցը ամբողջովին փակված կլիներ։ Այնուհետև ծրագրված էր իրականացնել քարոզչական գրոհ և պարտության մեղքը բարդել Ռուսաստանի վրա, հրահրել հակառուսական տրամադրություններ և դրա արդյունքում Հայաստանից ռուսական ռազմաբազայի դուրսբերելու և ՀԱՊԿ-ում անդամակցությունը դադարեցնելու մասին որոշում կայացնել և անմիջապես փոխել Հայաստանի արտաքին քաղաքական ուղղությունը դեպի ՆԱՏՕ։Դրանից հետո ԱՄՆ-ը և Մեծ Բրիտանիան իրենց ամբողջական վերահսկողության տակ կվերցնեին Հարավային Կովկասը և առանց խոչընդոտի կարող էին սկսել խոշոր նավթային և գազային պրեկտների իրականացման և «Մեծ Թուրանի» կառուցման գործընթացները։Սակայն հայ սպաների և զինվորների արիության շնորհիվ պատերազմը երկարաձգվեց մինչև մեկ ու կես ամիս։ Այդ ընթացքում բարձրագույն իշխանության կողմից դավաճանական հրամանները, արցախցի սպաների ու գեներալների վիրավորումները տարօրինակ հանգամանքներում դարձան այնքան բացահայտ, որ շատ փորձագետներ և մտածող մարդիկ համոզված են, որ տեղի էր ունեցել համակարգային դավաճանություն։ Այսինքն, ոչ թե 1-2 մարդու դավաճանություն, այլ մի ամբողջ մարդկանց խմբի դավաճանություն նախնական համաձայնությամբ։Այդ ի՞նչ հայերի խումբ էր, որը հետաքրքրված էր հանձնել Արցախը ու Հայաստանի արտաքին քաղաքական ուղղությունը փոխել դեպի ՆԱՏՕ։Քաղաքագետ Սերգեյ Կուրղինյանը պնդում է, որ Էրդողանին, Ալիևին և Փաշինյանին ուղղորդում է Մեծ Բրիտանիայի արտաքին հետախուզության ղեկավար Ռիչարդ Մուրը։ Սակայն բոլոր նրանք, ովքեր լավ հասկացել են Փաշինյանի ներքին էությունը և նրա անձի միջին մաշտաբը, միանգամից կնկատեն, որ նա դուրս է մնում վերոհիշյալ երեք անձերի ցուցակից։ Փաշինյանը չափազանց փոքր ֆիգուր է, որպեսզի նրան անմիջականորեն ուղղորդեր բրիտանական ՄԻ-6 ղեկավար Ռիչարդ Մուրը։Նիկոլն այնքան ոչ ինքնուրույն և ոչ կոմպետենտ քաղաքական գործիչ է, որ նրան անընդհատ պետք է հուշել ինչ անել։ Իսկ Մուրը դժվար թե օրական հինգ անգամ կապնվեր իր հետ ասելու համար, թե ինչ նա անի։ Նիկոլին պետք է լուրջ, ինտելեկտուալ և փորձառու կուրատոր։ Եվ եթե այդ կուրատորը անընդհատ ուղղորդի Նիկոլին, ապա ՄԻ-6 ղեկավարը այլևս կարիք չի ունենա ուղիղ կերպով կապ ունենալ Փաշինյանի հետ։ Առավել ևս, որ Նիկոլը կարող էր ճիշտ չհասկանալ Մուրի ասածները և սխալ քայլեր կատարեր։ Առավել տրամաբանական է, որ Մուրը կապ պահեր Փաշինյանի փորձառու ուղղորդողի հետ։ Եվ այդ դեպքում ստացվում է, որ հենց այդ կուրատորը կլիներ այն մարդը, ով իրական ժամանակում կիրականացներ բրիտանական արտաքին հետախուզության պետի կողմից դրված խնդիրները։Հայաստանում ո՞վ կարող է նման մեծության ֆիգուր հանդիսանալ, որպեսզի նրան ուղղորդեր ՄԻ-6 ղեկավար Ռիչարդ Մուրը։ Նայելով ՀՀ Կառավարության ողջ կազմը կարելի է տեսնել, որ կա այդպիսի ընդամենը մեկ մարդ։ Դա ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանն է։Դիտարկենք Արմեն Սարգսյանի կենսագրության որոշ հետաքրքիր դրվագներ։• Արմեն Սարգսյանը ծնվել է 1953 թվականին Երևանում։ Հոր մահվանից հետո նա դաստիարակվել է աշխարհահռչակ հայազգի սովետական հետախույզ Գևորգ Վարդանյանի կողմի (սա շատ կարոր փաստ է)։• 1981 թվականին դարձել է ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածու։• 1984 թվականին նա հրավիրվեց Քեմբրիջի համալսարանմ ինչը բավականին տարօրինակ էր սովետական ժամանակաշրջանի համար։• 1984-1985 թթ․ դասավանդել է բրիտանական Քեմբրիջի համալսարանում։• 1985-1992 թթ․ դասավանդել է ԵՊՀ տեսական ֆիզիկայի ֆակուլտետում։• 1992-1993 թթ․եղել է Հայաստանի դեսպանը Մեծ Բրիտանիայում։• 1993-1994 թթ․ եղել է Եվրամությունում Հայաստանի գլխավոր դեսպան։• 1995-1996 թթ․ եղելե Հայաստանի դեսպանը Բելգիայի թագավորությունում, ղեկավարել է Հայաստանի եվրոպական կաթոլիկ համայնքը, եղել է Հայաստանի դեսպանը Վատիկանում, եղել է Հայաստանի դեսպանը Լյուքսենբուրգում։• 1996-1997 թթ․ եղել է Հայաստանի վարչապետ։• 1998-2000 թթ․ եղել է Հայաստանի արտակարգ և լիազոր դեսպանը Մեծ Բրիտանիայում։• 2013 թ․ (մի քանի ամիս) եղել է Lydian International (Ամուլսարի շահագործող) տնօրենների խորհրդի անդամ։• 2018 թ․ ապրիլի 9-ին Արմեն Սարգսյանը զբաղեցրեց ՀՀ նախագահի պաշտոնը։Իսկ հիմա եկեք վերլուծենք այս տեղեկատվությունը։ Փորձառու հակահետախույզը կենթադրեր հետևյալը։Պատանի Արմեն Սարգսյանը, շփվելով հանրահայտ հետախույզի հետ և լսելով նրա պատմությունները, շատ հետաքրքիր բաներ իմացավ հետախուզության գաղտնիքների և մեթոդների մասին, սակայն, ցավոք սրտի, Գևորգ Վարդանյանի բարձր բարոյական հատկանիշները նա չվերցրեց։1984-1985 թթ․-ին Քեմբրիջում գտնվելու ժամանակ (կամ գուցե ավելի շուտ) Արմեն Սարգսյանը սկսեց համագործակցել Մեծ Բրիտանիայի ՄԻ-6 գաղտնի ծառայության հետ։ Այսինքն Գորբաչովի վերակառուցման ծրագրի մեկնարկից նա ուղարկվեց ԽՍՀՄ, որտեղ նա կատարում էր իր չերևացող աշխատանքը տեսական ֆիզիկայի ֆակուլտետում մինչև 1992 թ․, այսինքն մինչև ԽՍՀՄ «փլուզումը»։ Կատարյալ քողարկում է, ավելի լավ չի կարելի գտնել։ Ընդ որում 1992 թ․-ին սուս ու փուս դասախոսը հանկարծ նշանակվում է դեսպան, այն էլ ոչ թե ասենք Զանզիբարում, այլ միանգամից հենց Մեծ Բրիտանիայում։ Պարզ է, որ դա տեղի ունեցավ իր ունեցած որոշակի վաստակի արդյունքում, բայց ոչ Հայաստանի, այլ Մեծ Բրիտանիայի նկատմամբ։ Իսկ ի՞նչ նա կարող է ունենալ Մեծ Բրիտանիայի հանդեպ։ Հավանական է, նա իր ներդրումը ունեցավ ԽՍՀՄ «փլուզման» գործում։ Իսկ ինչի՞ց սկսվեց քաոսը ԽՍՀՄ-ում։ Քաոսը սկսվեց ազգայնական տրամադրությունների աճից, ժողովուրդների, հանրապետությունների և մարզերի միջև հակասությունների առաջացումից, ինչի հետևանքով ԽՍՀՄ-ը սկսեց ներսից ճաքեր տալ։Բախումների այդ շարքում ամենաառաջինը հայ-ադրբեջանական կոնֆլիկտն էր և փետրվարի 27-29 Սումգաիթում տեղի ունեցած հայերի ջարդերը։ 1988 թվականի սեպտեմբերից հայերի և ադրբեջանցիների միջև սկսեցին զինված բախումներ, որոնք վերածվեցին երկարատեև հակամարտության։ Միգուցե հենց Արմեն Սարգսյանն էր դրսից ուղարկված այն «հայրենասերներից» մեկը, ով ամեն կերպ սադրում էր, որպեսզի բախումները ավելի սուր բնույթ կրեն։ Եվ կասկած չկա, որ ադրբեջանական կողմից ևս կաին այդպիսի ուղարկված սադրիչներ, որոնք հրահրում էին ծայրահեղական տրամադրություններ և իրականացնում հայերի ջարդերը։ Այսինքն դրսից ուղարկված ՄԻ-6 բրիտանական հետախուզության աշխատակիցները նպատակաուղղված բախումներ էին հրահրում։Այսպիսով, ամենայն հավանականությամբ ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանը հանդիսանում է ՄԻ-6 բրիտանական գաղտնի ծառայության աշխատակից դեռևս 1984 թվականից և ունի մեծ աշխատանքային փորձ։ Նա ունի ինտելեկտուալ, վերլուծաբանական հատկություններ, հավատարիմ ծառայում է Մեծ Բրիտանիայի թագուհուն և որի ուսերի ետևում կան շատ իրականացված աշխարհաքաղաքական օպերացիաներ ի շահ Մեծ Բրիտանիայի։ Ոմանք պնդում են, որ նրան բրիտանական թագի շրջանակներում նույնիսկ համարում են մարգարիտ։ Նա բրիտանական մասոնական օթյակի անդամ է, մոտ հարաբերությունների մեջ է գտնվում այնպիսի մարդկանց հետ, ինչպիսիք են Հենրի Քիսինջերը և արքայազն Չարլզը։Եվ այսպես, Հայաստանը դեպի ՆԱՏՕ տանելու օպերացիան գլխավորում է բրիտանակ գաղտնի ծառայության բարձրաստիճան փորձառու աշխատակից, ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանը։ Հատկանշական է, որ նա դեռևս 1996-1997 թթ․-ին, իր վարչապետ լինելու ժամանակ, փորձում էր Արցախը վերադարձնել Ադրբեջանին, որպեսզի հետո Հայաստանը կարողանար մտնել ՆԱՏՕ: Այդ ֆոնի վրա նրա մոտ նույնիսկ կար սուր կոնֆլիկտ Վազգեն Սարգսյանի հետ, որը նրան մի ուժեղ ապտակ էր հասցրել։ Այսօր Արմեն Սարգսյանը իր երկրորդ փորձն է կատարում։ Ի դեպ որոշ տեղեկություններով Արմեն Սարգսյանը հանդիսանում է որոշ ադրբեջանական նավթահանքերի համասեփականատեր։ Այնպես որ նա անձնապես է շահագրգռված տարածաշրջանում բրիտանական պրոեկտների իրագործմամբ։ Առաջին փուլում թուլացվեցին Հայաստանի դիրքերը ՀԱՊԿ-ում, փչացվեցին հարաբերությունները Ռուսաստանի և Իրանի հետ, իսկ Երկրապահ կամավորականների միությունը վերցվեց վերահսկողության տակ։Երկրորդ փուլում խաղաղ կարգավորման բանակցությունները մտցվեցին փակուղի, իսկ Նիկոլ Փաշինյանը իր հայտարարություններով պատերազմ էր հրահրում։Երրորդ փուլը իրականացվում էր ռազմական գործողությունների ընթացքում, որի գագաթնակետը դարձավ Շուշիի հանձնումը։Բայց քանի որ ռազմական գործողությունները ընթանում էին մի քանի շաբաթ, ապա դա հնարավորություն տվեց Վլադիմիր Պուտինին և ռուսաստանցի փորձագետներին գտնել օպտիմալ լուծում իրավիճակը փրկելու համար, հակամարտող կողմերի վրա ճնշումներ օգտագործելով և պնդել համաձայնագրի ստորագրման և ռուսական խաղաղապահ զորքերի մտնելու վրա։ Արդյունքում Հայաստանը դեպի ՆԱՏՕ տանելու ծրագիրը ձախողվեց։ Եվ դա ի շնորհիվ հայ զինվորների և սպաների և Վլադիմիր Պուտինի տաղանդի։Ստացվում է, որ նախագահ Արմեն Սարգսյանը և իր հայաստանյան հանցակիցները այն մարդիկ են, որոնք նախորոք իմանալով, որ պլանավորվում է հողերի հանձնում, ուղարկեցին հազարավոր զինվորների մահվան դուռը։ Հայերը դա երբեք չեն ների։Առայժմ մեղադրանքների ողջ տարափը ուղղված է միայն Նիկոլ Փաշինյանի ուղղությամբ, սակայն հաճախակի է հնչում նաև Արմեն Սարգսյանի անունը։ Ճշմարտությունը աստիճանաբար դուրս է գալիս ջրի երես։Պետք չէ զարմանալ, եթե հանկարծ պարզվի, որ Ռուսաստանից Հայաստան եկած զենքը վաճառվել է Թուրքիային, իսկ սփյուռքից եկած գումարները նստել են Արմեն Սարգսյանի վերահսկողության տակ գտնվող հաշիվների վրա։ Ժողովրդական զայրույթը գնալով աճելու է և շուտով պարզ կդառնա, որ այս օպերացիան Արմեն Սարգսյանի կյանքի ամենամեծ ձախողումն էր։Դավաճանների պիտակը ճակատներին մարդիկ չեն կարողանա երկիր կառավարել և ոչ մի քարոզչամեքենա այդ խարանը իրենց վրայից չի մաքրի։ Եվ շատ շուտով այդ մարդկանց աշխարհաքաղաքական տերերը կհասկանան, որ այդ մարդիկ իրենց համար բեռի են վերածվել և հսկայական միջոցներ կպահանջվեն այդ մարդկանց «մաքրելու» համար։Ժողովրդի հետ հակամարտությունը կվերածվի նրան, որ հասարակ մարդիկ կսկսեն ավելի ու ավելի պարզ հասկանալ, որ դավաճանների ոհմակին պաշտպանում են ոչ միայն ուժային կառույցները, այլ նաև հզոր տերությունների հատուկ ծառայությունները։ Եվ երբ որ պարզ կդառնա, որ այդ դավաճանների ետևում կանգնած են ԱՄՆ-ը և Մեծ Բրիտանիան, ապա մարդիկ վերջնականապես երես կթեքեն նրանցից։ Այնպես որ դավաճաններին չի հաջողվի երկար պահել իշխանության ղեկին, բայց իրենց Հայաստանում էլ չեն թողնի, քանի որ այդպես նրանք կենթարկվեն քրեական պատասխանատվության և ով գիտի, թե ինչեր կպատմեն։ Իսկ դա դավաճանների տերերին բոլորովին ձեռնտու չէ։ Բայց ու՞ր կարող են դավաճանները փախչել։ Ուր էլ գնան, այնտեղ միշտ էլ կլինեն հայեր, որոնց համար նրանք ընդմիշտ կմնան որպես դավաճաններ։
https://zen.yandex.ru/…/raskryt-prestupnyi-plan…
——————————————————————
РАСКРЫТ ПРЕСТУПНЫЙ ПЛАН УМЫШЛЕННОЙ СДАЧИ АРЦАХА
Согласно информированному источнику, задумка с войной в Арцахе была следующей. Азербайджан должен был осуществить блиц криг и за несколько дней полностью (!) захватить Арцах. При этом определённые силы в Армении должны были этому поспособствовать, задержав на некоторое время отправку на фронт добровольцев, вооружений и боеприпасов, отказываясь от предлагаемых вариантов решения конфликта и препятствуя привлечению вооружённых сил России к разрешению конфликта. После полной капитуляции вопрос статуса Арцаха был бы закрыт. Далее планировалось провести информационную атаку с целью свалить на Россию вину за поражение в войне, поднять волну антироссийских настроений, и на этом фоне принять политическое решение о выходе из ОДКБ и выводе из Армении российской военной базы. Ну а затем сразу войти в НАТО. После чего США и Британия брали бы под свой контроль весь Южный Кавказ и могли приступить к реализации крупномасштабных нефтегазовых проектов и построению «Великого Турана».
Однако благодаря твёрдости и мужеству армянских солдат война растянулась на полтора месяца. За это время саботаж, предательские приказы в армянской армии, ранения арцахских высших офицеров при странных обстоятельствах стали настолько явными, что многие эксперты и простые думающие армяне уверены: в высшем руководстве страны и армянской армии имело место системное предательство. Т.е. не просто предательство 1-2 людей, а предательство со стороны целой группы лиц по предварительному сговору.
Что это за такая странная группа армян, которая была заинтересована в сдаче Арцаха Азербайджану и затаскивании Армении в НАТО?
На передаче «Вечер с Владимиром Соловьёвым» Сергей Кургинян утверждал, что Эрдогана, Алиева и Пашиняна ведёт глава Ми-6 Ричард Мур. Однако те, кто хорошо понял внутреннюю сущность Никола Пашиняна и весьма средний масштаб его личности, тут же должны обратить внимание, что он выпадает из приведённого ряда трёх лиц. Уж слишком мелкая фигура Пашинян, чтобы его вёл лично Ричард Мур. Никол настолько несамостоятельный и некомпетентный политик, что ему постоянно надо подсказывать, что делать. А Мур вряд ли станет 5 раз в день связываться с ним. Николу нужен очень серьёзный, интеллектуальный и опытный куратор. Но если его будет постоянно вести такой куратор, зачем Муру связываться напрямую с Николом. Тем более, что тот может что-то не так понять и потом наломать дров. Логичнее, чтобы Мур контактировал как раз с тем самым опытным куратором Пашиняна. И в этом случае получается, что именно этот куратор и будет в полевых условиях в режиме реального времени реализовывать стратегические задачи, поставленные Муром, привлекая Пашиняна только в случае необходимости.
Кто в Армении является фигурой такого масштаба, чтобы его вёл сам Ричард Мур? Посмотрев на весь состав армянского правительства, можно увидеть, что там есть только одна такая фигура: это президент Армен Саркисян.
Остановимся на его личности и биографии чуть подробнее.
Армен Саркисян Родился в 1953 г. в Ереване. После смерти отца воспитывался выдающимся разведчиком Геворком Вартаняном. (очень важный факт!)
Кандидат физико-математических наук (1981г., Ереван).
В 1984 г. он был приглашен в Кембриджский университет, что весьма необычно для советского периода.
1984-1985 – преподаватель Кембриджского университета (Великобритания).
1985-1992 – преподаватель кафедры теоретической физики физического факультета ЕГУ.
1992—1993 — посол Армении в Великобритании.
1993—1994 — главный посол Армении в Евросоюзе.
1995—1996 — посол Армении в королевстве Бельгия, руководитель европейской католической общины Армении, посол Армении в Ватикане, посол Армении в Люксембурге.
1996—1997 — премьер-министр Армении.
1998—2000 — особый и уполномоченный посол Армении в Великобритании.
2013 (несколько месяцев) — член совета директоров компании Lydian International, осваивающей Амулсарский рудник.
9 апреля 2018 года — Саркисян вступил в должность президента Армении.
Теперь проанализируем эту информацию. Опытный контрразведчик предположил бы следующее. Юный Армен Саркисян, общаясь с выдающимся разведчиком Геворком Варданяном и слушая его рассказы, узнал немало интересного о методах и секретах разведки (но моральных качеств наставника, увы, не перенял). В период пребывания Армена Саркисяна в Кембридже в 1984-1985 гг. (или даже ещё раньше) Саркисян начал сотрудничать секретной разведывательной службой МИД Великобритании Ми-6. В 1985 г., т.е. к началу перестройки, он был заслан в СССР, где исполнял тихую работу преподавателя кафедры теоретической физики вплоть до 1992 г., т.е. до развала СССР. Идеальное прикрытие, лучше и не найти. Причём в 1992 г. этот тихий преподаватель теоретической физики вдруг назначается послом, и не где-нибудь в Занзибаре, а в Великобритании. Разумеется за какие-то заслуги, причём скорее не перед Арменией, а перед Великобританией. А какие у него могут быть заслуги перед Великобританией? Вероятно, внёс свой вклад в развал СССР. А с чего начался хаос в СССР? С роста националистических настроений и возникновению противоречий между народами, республиками, областями, в результате чего СССР начал трещать по швам. Самый первый в этом ряду – острый конфликт интересов армян и азербайджанцев и погромы в Сумгаите 27-29 февраля. А предшествовал этому резкий рост патриотических (и националистических) настроений в Армении, кампания 1987 г. по сбору подписей за воссоединение с Арменией Нагорном Карабахе, обращение Карабаха в Верховный Совет СССР и Верховные советы Азербайджанской и Армянской союзных республик с просьбой рассмотреть вопрос о передаче области в состав Армении. С сентября 1988 года между армянами и азербайджанцами начались вооруженные столкновения, перешедшие в затяжной конфликт. Так может Армен Саркисян и был как раз одним из тех засланных «патриотов», которые своим грубым напором способствовали накалу страстей. И да, можно не сомневаться, что в Азербайджане тоже были свои засланные «патриоты», которые усиливали националистические настроения, а потом спланировали и осуществили погромы армян. Армяне и азербайджанцы грешат друг на друга, сбрасывая со счетов, что две стороны конфликта специально сталкивали засланные сотрудники Ми-6. (Восток – дело тонкое, поэтому здесь лучше работает Ми-6, чем ЦРУ).
Итак, скорее всего, Армен Саркисян является сотрудником Ми-6 аж с 1984 г. и имеет огромный послужной список. Масштабная личность, интеллектуал, аналитик и комбинатор, верный слуга английской королевы, за плечами которого много осуществлённых сложных геополитических проектов в интересах Британии. Некоторые утверждают, что его даже считают своего рода жемчужиной в британской короне. Член Британской масонской ложи, находится в близких отношениях с такими людьми, как Генри Киссинджер и Принц Чарльз.
Итак, операцию по затаскиванию Армении под НАТО возглавляет опытнейший высокопоставленный сотрудник секретной службы Ми-6 и одновременно масон №1 в Армении президент страны Армен Саркисян. Примечательно, что он уже настойчиво пытался в свою бытность премьер-министром Армении в 1996-1997 г. вернуть Арцах Азербайджану, чтобы затем Армения (а также, вероятно, и Азербайджан) могли войти в НАТО. На этом фоне у него даже был острый конфликт с Вазгеном Саркисяном, который отвесил ему крепкую пощёчину. Ныне имеет место попытка №2. Кстати, по непроверенным данным, Армен Саркисян является совладельцем нефтяных месторождений в Азербайджане. Так что он и лично заинтересован в осуществлении глобальных британских проектов в регионе.
Под руководством Саркисяна операцию в Армении пытается осуществить скоординированная группа местных армянских масонов, в число которых входят премьер министр Никол Пашинян, его супруга Анна Акопян, министр обороны Армении Давид Тоноян, президент Арцаха Араик Арутюнян и ещё целый ряд лиц, включая ряд высших офицеров в армии и спецслужбах. Операция проходила в несколько этапов под руководством умелого геополитического шахматиста Армена Саркисяна.
На первом этапе были ослаблены позиции Армении в ОДКБ, ухудшены отношения с Россией и Ираном, взят под контроль Еркрапа.
На втором этапе переговоры о мирном урегулировании были заведены в тупик, и, кроме того, Никол Пашинян своими заявлениями и действиями всячески провоцировал войну.
Третий этап проводился в процессе военных действий, и его апогеем стала сдача Шуши.
Но поскольку военные действия шли несколько недель, это дало возможность В.В. Путину и российским экспертам сориентироваться, найти оптимальное решение спасения ситуации, задействовать рычаги давления на воюющие стороны, настоять на заключении соглашения и ввести миротворческий контингент. В итоге, операция по насильственному затаскиванию Армении в НАТО оказалась фактически проваленной. И это благодаря мужеству армянских воинов и таланту В.В. Путина.
При подобном итоге событий теперь получается, что президент страны Армен Саркисян и группа его местных доморощенных подельников, возомнивших себя вершителями судеб Армении и армянского народа, являются теми «людьми», кто, заранее зная, что планируется сдача земель, отправили тысячи молодых армянских парней на совершенно бессмысленную бойню. И, мало того, при этом сами всеми силами содействовали поражению этих самых парней. Армяне такое не простят. Никогда.
Пока шквал обвинений направлен на премьера Никола Пашиняна. Но всё чаще и всё настойчивее звучит имя Армена Саркисяна. Шила в мешке не утаишь. Вся правда постепенно всплывает на поверхность.
Армен Саркисян и группа его подельников, а по сути – преступников и предателей – сейчас ещё пытаются удержать власть в Армении, прессингуя наиболее ярких представителей оппозиции. Но если они на минуту остановятся и задумаются о том, в какой они ситуации они оказались, и будут иметь мужество посмотреть правде в глаза, то перед ними предстанет весьма горькая картина. Во-первых, если не брать в счёт локальных успехов в виде появления возможности для британских компаний добывать золото в Зангеланском районе, то можно утверждать, что операцию в целом они провалили. Но это ещё было бы пол беды, если бы им удалось созранить все свои делишки втайне. Тогда они могли бы оставаться у власти и надеяться что-то изменить. Однако бестолковые доморощенные армянские масоны так много «наследили», что фактически спалились. Вал выявленных фактов и обвинений в их адрес будет нарастать. Не стоит удивляться, если завтра откроется, что вооружение, присланное из России, эти деятели продали в Турцию, а немалые суммы денег, собранные спюрком для войны, никуда не пошли, а тихо осели на счетах, подконтрольных Армену Саркисяну. Взрыв народного негодования от их деятельности ещё впереди. Многие простые армяне, которые ещё не до конца поняли, что произошло, будут прозревать. Народный гнев будет только нарастать. И очень скоро станет ясно, что на самом деле это самый большой провал Армена Саркисяна за всю его жизнь. Успеха он не достиг, имя его сейчас всплывёт везде и всюду, будет опорочено, и весь армянский народ, который он так нагло и подло обманул, будет люто ненавидеть его и презирать. Он уже едва ли сможет где-нибудь стать публичным политиком. Максимум, сможет где-то в тени тихих кабинетов плести интриги. Что же касается остальных, то им и вовсе не позавидуешь. Люди с клеймом предателей на лбу не могут управлять своим народом. Просто не могут. Никакая информационная машина их не отмоет. Армяне не успокоятся, их эмоции не улягутся. Это же армяне! Независимо от протестов на улицах, негодование и праведный гнев людей будет только нарастать. И очень скоро истинные хозяева этих деятелей поймут, что они из геополитического инструмента превратились для них в обузу. Нужно тратить огромные силы и средства, чтобы пытаться обелить их информационно и защищать физически, а толку от них никакого. Затянувшееся противостояние с народом грозит тем, что простые люди начнут всё яснее и яснее понимать, что толпу предателей у власти защищают не просто силовики, но ещё и спецслужбы некоторых сильных держав. Отношение армян к США и Британии и так сильно ухудшилось во время войны. А если ещё и выяснится, что именно эти страны являются защитниками тех, кого армяне считают коварными и подлыми изменниками и предателями, то армянский народ навсегда отвернётся от США и Британии. Так что без репутационных и иных потерь не получится долго держать этих провалившихся деятелей у власти. Но оставлять их в стране тоже опасно: их отдадут под трибунал, а там кто и как из них поведёт и что расскажет, неизвестно. Так что все они, скорее всего, скоро просто тихо исчезнут из страны. А вот где они смогут жить – это тоже очень большой вопрос. Ведь армяне везде, во всех странах. И для всех них они теперь будут предатели и изменники».