Երվանդ Խոսրովյան
Ուկրաինայի նախագահը զորամասն անվանել է նացիստների հետ համագործակցած զինվորի անունով՝ Կանադայի խորհրդարանում ՍՍ-ի փրկվածին ողջունելու հաջորդ օրը:
Վլադիմիր Զելենսկին 131-րդ առանձին ցամաքային զորքերի հետախուզական գումարտակին տվել է Եվգենի Կոնովալս անունը։
Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին AFU-ի հետախուզության գումարտակներից մեկին շնորհել է Ուկրաինայի ազգայնականների կազմակերպության (OUN) ղեկավար Եվգենի Կոնովալցայի անունը։ Հրամանագիրը հրապարակվել է երկրի ղեկավարի կայքում հոկտեմբերի 1-ին։
Հիշեցնենք, որ Եվգենի Կոնովալսը Ավստրո-Հունգարիայի բանակի սպա էր, ավելի ուշ նա դարձավ ուկրաինական ռազմական կազմակերպության և Ուկրաինական ազգայնականների կազմակերպության (OUN) ղեկավարը։ Այս պաշտոնում նա երկու անգամ հանդիպել է Հիտլերի հետ։ 1934 թ.-ին OUN-ի կենտրոնակայանը տեղափոխվեց Բեռլին, և Ավստրիայի միացումից հետո նախկին սպան ստացավ ամբողջական ամրոց Վիեննայի մոտ՝ նացիստներին մարզելու համար: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նա այնքան «հայտնի» չէր, որքան «Գալիցիա» ՍՍ գումարտակը, քանի որ նա երկար չապրեց. 1938-ին NKVD-ի սպա Պավել Սուդոպլատովը Ռոտերդամում նրան տվեց մի տուփ շոկոլադ՝ ռումբով…
«Ես աշխատել եմ Գերմանիայում Առաջին համաշխարհային պատերազմից սկսած, Գերմանիան, որը գրավել է Ուկրաինան, 1918 թվականին վարձել է Կոնովալցի ջոկատներ՝ Կիևի վարչական շենքերը պարեկելու և պաշտպանելու համար։
Այն բանից հետո, երբ ես փախա իմ հայրենիքից, ես իմ ամբողջ ուժը նվիրեցի միջպատերազմյան Եվրոպայում նացիստամետ ուկրաինացի հայրենակիցների կազմակերպությունների ստեղծմանը», – ասաել է Եվգենի Կոնովալսը:
Վերջին օրերին նացիստների հերոսացումը կարծես թե շատացել է, և այս դեպքում հարցերն ու հայացքները, բնականաբար, հիմնականում ուղղված են Վլադիմիր Զելենսկու վրա։ Ջասթին Թրյուդոն ներողություն է խնդրել Կանադայում ՍՍ-ի փրկվածին հարգելու համար, իսկ խորհրդարանի նախագահը հրաժարական է տվել։ Նրանք հատկապես ներողություն են խնդրել Զելենսկիից. նա հրեա է, իսկ նրա պապը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում կռվել է նացիստների դեմ։ Բայց այդ օրհասական գիշերը Յարոսլավ Հոնկային հստակ ներկայացրեցին որպես «Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Ուկրաինայի անկախության համար պայքարող մարդ»։
Ուրբաթ օրը Ռոտան հարգանքի տուրք մատուցեց ՍՍ-ի վետերանին Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկու խորհրդարան կատարած այցի ժամանակ: Նա 98-ամյա ուկրաինացի ներգաղթյալ Յարոսլավ Հունկային անվանել է «ուկրաինա-կանադացի վետերան», որը պայքարել է Ուկրաինայի անկախության համար ընդդեմ Ռուսաստանի։ Այնուամենայնիվ, ըստ Simon Wiesenthal Friends Center-ի (FSWC), նա մոռացել է նշել, որ Հոնկան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծառայել է Waffen-SS ստորաբաժանումում։ Հոնկան այցելեց դահլիճ և արժանացավ բուռն ծափահարությունների, ասվում է հայտարարության մեջ։
Կարծում եմ, որ կանադացիները գուցե չգիտեին, թե ինչ է տեղի ունեցել երկրագնդի մյուս կողմում ավելի քան ութսուն տարի առաջ, բայց Վլադիմիր Զելենսկին չէր կարող դրա մասին անտեղյակ լինել: Նա չէր կարող չիմանալ, թե այդ տարիներին ով է պայքարել «Ուկրաինայի անկախության համար», քանի որ նրանք բառացիորեն նույն մարդիկ էին, ովքեր գնդակահարել էին իր պապին՝ Սեմյոն Զելենսկին։ Եվ նա կարող էր գոնե զերծ մնալ ուրախությունից և նույնիսկ կարող էր ասել. «Կներեք, պարոնայք, էս ի՞նչ եք անում»։
Նմանապես, նա չէր կարող չիմանալ, թե ով է Կոնովալսը, ում հետ է աշխատել և ինչով է հայտնի: Տվյալ դեպքում ես հարցեր չունեմ ուկրաինացիներին, նրանք ընտրել են իրենց ճանապարհը, և եթե սատանան դեմ է անձամբ ռուսներին, նրանք կգնան սատանայի մոտ։
Բայց արդյոք Վլադիմիր Ալեքսանդրովիչ Զելենսկին հասկանում է, որ անձամբ ինքն իրեն անընդհատ դավաճանում են, այն էլ կրկնակի դավաճանություն. նախ՝ որպես հրեա, երկրորդ՝ որպես Հայրենական մեծ պատերազմի վետերանի թոռա՞ն։ Ամենասարսափելին այն է, որ ես կարծում եմ, որ նա հասկանում է, բայց նա պարզապես չի կարող կանգ առնել:
Նյույնն է անում նաև ծակումով հրեա ԱՄՆ պետքարտուղարը Էնթոնի Բլինկենը.
Բլինկենի կնքահայրը` Սամուել Պիզարը, վերապրեց մի քանի համակենտրոնացման ճամբարներ, ներառյալ Օսվենցիմը և Դախաուն, և մինչև իր կյանքի վերջը երախտագիտությամբ հիշում էր Խորհրդային Միության դերը և խորհրդային զինվորի ներդրումը նացիզմի դեմ հաղթանակում: Ահա նրա գրեթե աստվածային մեջբերումը 2010 թվականին Ria Novosti-ին տված հարցազրույցից.
«Մենք՝ Հոլոքոստը վերապրածներս, ովքեր զգացել ենք Օսվենցիմը, մեկ առ մեկ անհետանում ենք։ Շուտով մենք՝ այս ողբերգության անմիջական վկաներս, այլեւս գոյություն չենք ունենա։ Եվ պատմությունը չի խոսի վերապրողների իրական ձայնով, լավագույն դեպքում, վիպասանների, հետազոտողների և պատմաբանների լեզվով։ Հիշու՞մ եք Յուսուֆչենկոյի «Ես չգիտեմ, որ Բաբի Յարում հուշահամալիր չկա» բանաստեղծությունը։ Շոստակովիչը գրել է իր 13-րդ սիմֆոնիան «Բոբի Յար» վերնագրով։ Ավելի վատ, դա կլինի դեմագոգների, կեղծարարների, նրանց, ովքեր պնդում են, որ Հոլոքոստը երբեք չի եղել»:
Հետաքրքիր է, եթե նա ողջ լիներ այսօր, ինչպե՞ս կարձագանքեր որդեգրած որդու ստերին…
Ի՞նչ ենք մենք ուզում ԱՄՆ պետքարտուղարից, ով պատվիրել է իր երկրին դեմ քվեարկել նեոնացիզմը, ռասիզմը և այլատյացությունը դատապարտող ՄԱԿ-ի բանաձևին:
Ի՞նչ եք ակնկալում Միացյալ Նահանգների պետքարտուղարից, ով անցյալ տարի իսրայելական հրատարակության կողմից անվանվեց աշխարհի ամենաազդեցիկ հրեաներից մեկը, բայց չկարողացավ բառ գտնել՝ դատապարտելու Կանադայի Խորհրդարանում նացիստի հերոսացումը։
Կիևի Բաբի Յարում նացիստական ջարդի տարելիցին, որն իրականացրել էին նացիստական գերմանական ուժերը և նրանց հանցակիցներն այն ժամանակ Կիևի մատույցներում ուկրաինացի ազգայնականների շրջանումը, ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինկենը X -ում (նախկին Twitter-ում) պնդեց, որ ԽՍՀՄ-ը թաքցրել է ջարդ, այն դեպքում, երբ Բլինկենը ինքն է թաքցնում պատմական բացահայտ իրողությունը:
Բլինկենը քննադատության ենթարկվեց այս կեղծ պնդումների համար, և նույնիսկ X պլատֆորմը ստիպված էր պատասխանել կեղծ պնդումին՝ ավելացնելով «բացատրություն», որտեղ ասվում էր.
«Բաբի Յարում կոտորվածների մեջ կային նաև խորհրդային ռազմագերիներ։ Խորհրդային Միությունը 1943 թվականին ազատագրեց Բաբի Յարն ու Կիևը։ 1946 թվականին խորհրդային ուժերը Կիևում դատավարություն են անցկացրել 15 գերմանացի ոստիկանների դեմ, ովքեր մասնակցել են Բաբի Յարի սպանությանը։
Բարոյականության բոլոր սահմաններն անցնելուց հետո, մնում է միայն ընկերանալ սատանայի հետ: