ինձ թաղեցի քո մութ գիշերում երազելով լոկ արևիդ մասին
Քո անապատում ես մոլորվեցի և տապից քրտնած մարմինս տկար, հազիվ քարշ տալով հասա օվկիանիդ, լու՜ռ արտասվեցի դիակիս առջև և այն…
Քո անապատում ես մոլորվեցի և տապից քրտնած մարմինս տկար, հազիվ քարշ տալով հասա օվկիանիդ, լու՜ռ արտասվեցի դիակիս առջև և այն…
Մեր ուղին է. ձգտել հեռուն, Կանչել հեռուն ու երազել։ Մեր ուղին է. խնդության մեջ Դեպի կարոտները վազել։ Մեր ուղին է…
بنا به خبرها احمد نوریزاده، شاعر، مترجم و ارمنیشناس در آسایشگاه کهریزک به سرمیبرد. خبرگزاری مهر گزارش داده است…
Օրը ոսկի է մաղում, Արևն իմ տունն է: Ծաղկից նեկտար է քամում` Համբույրի բույր է: Երկինքը խաղաղ ու պարզ, Հավքը…
Ես սիրեցի անհնազանդ տեսակը քո, քո սևաչյա գիշերներում իմ հնազանդ ալիքների լռությունը: Ես սիրեցի քո ապրեցնող ժպիտը՝սե՜ր, քո արևի…
Իմ գիշերները խռով են հիմա՝ կարոտ են լալիս որբ տանիքներին, այն փողոցներին ուր ձայներ չկան և գորշ ու մռայլ անտեր…
-Դու հզոր ես:-Ծառը լսեց մարդու ձայնը: Մարդը հեռվից էր խոսում` վախենում էր մոտենալ: -Ինչու՞ մտածեցիր, թե հզոր եմ: -Դիմացար կայծակի…
Եվ ես հոգնել եմ ձեզանից մարդիկ, ինձ մի շղթայեք ձեր կեղծ աշխարհին, իմ աշխարհն այնտեղ հեռու՜ հեռվում է, ուր խենթ…
Մի օր,երբ աքաղաղը չի փորձի ժպտալ արևածագին և երկա՜ր,անքու՜ն գիշերից հետո հնձվորը խոր քուն կմտնի աքլորականչին, երբ արտը կուրծքը բաց…
Ձայն տուր ինձ, երբ մենակ մնաս, Երբ ցավից խարույկվի հոգիդ, Երբ քեզնից խռով կմնաս Կգամ ու կլինեմ կողքիդ: Ձայն…
Մեղմի՜կ շոյելով մարմինս մոմե, շուրթերդ դանդա՜ղ կիջնեցնես ներքև, ապա մեղրահոտ մատներով կոպիտ կհպվես կրծքիս և կհամբուրե՜ս՝ կուրծքս կդողա՜: Վարսերս բռիդ…
Գիտե՞ս , հաղթել եմ , հաղթել եմ հողին՝ չեմ տրվել նրան, չեմ թողել անգամ քամին ինձ դիպչի, որ լուսնաբույրը վարսերիս…
Թե ժամանակին` Ես էլ իմ ես-ի տեղն իմանայի, Գինն իմանայի ես իմ տվածի Ու վերցրածի չափը հիշեի, Մեկ-մեկ չափեի Չափով…
Ամեն առավոտ կավելացնեմ մրգախյուսը բլիթներին փխրուն և թեյ կլցնեմ բաժակների մեջ հեքիաթազարդ, ես քեզ կխնդրեմ` շուտ վերադառնալ, ես քեզ կգրկեմ…
Ասում են, թե մի աղջիկ Ամեն-ամեն առավոտ Մազերն արձակ ու բոբիկ Շրջում էր դաշտ ու արոտ: Ու դեռ արև չծագած,…
Հրկիզումիդ հետ, Նոթրը Տա՛մ Մեր վանքերուն բոցը տեսայ Գմբէթներուն մեր հնամեայ Այրող կրակն ու վէրքը տեսայ….
Թա’փ տուր ծնկներիդ փոշին, Հրաբոսո’ր կին, Քո հրաբխի լավան միշտ է ժայթքելու Եվ այրելու է անցյալի ոտնահետքերը… Քո շաղ տված…